سالن های سینما در دروان کرونا ترسناک نیست، 80 درصد فیلم های سینمای ایران مخاطب زیادی ندارند

به گزارش مجله یگانه، شصت و نهمین قسمت از برنامه سینمایی هفت با حضور منتقدان و موضوع آنالیز شرایط سینماها در دوران کرونابامداد شنبه روی آنتن شبکه سوم سیما رفت.

سالن های سینما در دروان کرونا ترسناک نیست، 80 درصد فیلم های سینمای ایران مخاطب زیادی ندارند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرنگاران، بامداد امروز(شنبه) شصت و نهمین قسمت از برنامه سینمایی هفت با حضور کارشناسان مختلف روی آنتن شبکه سوم سیما رفت و میز نقد برنامه با حضور منتقدان به نقد و آنالیز فیلم سینمایی پلتفرم پرداخت.

سید جمال ساداتیان، تهیه نماینده سینما و مدیر سینما آراستا در میزگرد آنالیز شرایط سینماها در دوران کرونا و چالش های آن گفت: ظاهرا شرایط خوبی حاکم نیست و دچار یک تناقض هستیم. از یک طرف سینمادارها دوست دارند سینماها باز باشد و به شکل عادی کار خود را ادامه بدهد. چیزی به اسم کرونا آمد و همه جهان را در همه زمینه ها تحت تاثیر قرار داد. در روزهای اول بحث این بود که تعطیلی یک هفته ای است ولی 4 ماه طول کشید.

وی ادامه داد: دوباره بعد از بازگشایی زنگ خطر به صدا در آمد. نمیشود کسب و کارها را تعطیل کرد چون مردم نیاز دارند. مردم حتی اگر در منزل تحرک نداشته باشند باید نیازهای روزمره آن ها تامین شود. همه روزهایی که بحث بازگشایی سینماها بود دو طرز تفکر وجود داشت. یک عده غالبا می گفتند نباید باز شود یکی عده می گفتند باز شود. اصرار برای باز شدن دو دلیل داشت یک نیاز اقتصادی یکی برطرف نیازهای روحی مردم.

ساداتیان اضافه کرد: مردم نیاز دارند 4 ماه است محدودیت وجود دارد و همه تقریبا عصبی شدند. باید برای بچه ها فضای مرفه فراهم کرد. آنقدر که مردم را دارند از سینماها می ترسانند سینماها ترسناک نیست، چون ضوابط بهداشتی کاملا رعایت میشود. حس من این است که مردم نیاز دارند. فارغ از همه، بچه ها نیاز به شادابی دارند و باید کارشناسی تر به قضیه نگاه کرد. مردم با آموزش ها میتوانند به سینماها بیایند. هرچیزی تعطیل شود سینماها به خاطر کارکرد اجتماعی اش نباید تعطیل شود. اگر سینمای ما زمین بخورد یک زنگ خطر است که مردم را به سمت فیلم های خارجی سوق می دهیم وخوراک فرهنگی خود را از جای دیگر تامین می نمایند.

سجاد نوروزی، مدیر پردیس آزادی در ادامه این میزگرد گفت: جدا از ضوابط اعلام شده درباره بازگشایی سینماها با 50 درصد ظرفیت، می بینیم که همان 50 درصد هم به ظرفیت حقیقی خود نمیرسد. در این مدت که سینما آزادی بازگشایی شده و شاید جز چند سینما اصلی تهران است ، من قاطعانه میگویم خانواده ای با بچه به سینما نیامده است و مردم خودشان آن ملاحظه را دارند. ضوابطی که اعلام شد فقط سینماها برای مدت طولانی تعطیل شدند. اگر چند صنف را در کل کشور بخواهیم دستچین کنیم که پروتکل بهداشتی را رعایت مینمایند قطعا اولین آن ها صنف سینماست که تمام موارد را رعایت می نماید. به نظر من یک نگرش خیلی واقع بینانه در جاهای پرخطر در کشور داشته باشیم و ببینیم صندلی سینما در کجا قرار گرفته است. و چه قدر در گسترش کرونا نقش داشته است و به تصمیمات جدیدی برسیم.

وی ادامه داد: فارغ از محدوده اقتصادی سینماها با همین شرایط کرونا در سال 98 گردش اقتصادی سینماها 290 میلیارد بود. این 290 میلیارد شاید چرخش اقتصادی دو بنگاه ماشین باشد.

وی گفت: یعنی موضوعیت اقتصادی در ساختارهای رسمی کشور پیدا نمیکند . دولت اگر هزار میلیارد در هر جا سرمایه گذاری کند تاثیر این 290 میلیارد بیشتر است و دولت باید به این بخش بیشتر توجه کند ولی انگار رها شده است. نقش کارکردی و مدنی - اجتماعی سینما خیلی جدی است.

نوروزی در خاتمه گفت: در سال گذشته اگر به آمار دقت کنیم و به واقعیات توجه کنیم 9 فیلم به فروش بالای 10 میلیارد رسیدند و 80 درصد فیلم ها تقریبا مخاطب نداشتند. بلاخره این سینما با این ظرفیت، گنجایش 110 فیلم در سال ندارد. اگر کنار فیلمی مثل متری شیش و نیم، سرخپوست یا شبی که ماه کامل شد فیلم دیگری اکران نمیشد ، می توانستند با استفاده از ظرفیت بیشتر به فروش بیشتر برسند. اگر درست از این ظرفیت ها استفاده کنیم فروش بیشتر میشود. ما در دو هفته حجم کثیری فیلم را اکران می کنیم که کار اشتباهی است. اگر تا دوماه آینده فکر عاجلی برای صنعت سینما کردیم که هیچ، اگر فکری نکردیم حداقل سه سال زمان می برد تا سینماها دوباره سرپا شوند.

با بحران ایده در نمایش خانگی روبرو ایم / شبکه نمایش خانگی تجاری شده است

پژمان کریمی در میز رسانه گفت: چند هفته در خصوص شبکه نمایش خانگی و حواشی پیرامون آن صحبت کردیم. که واکنش هایی را در پی داشت، به خصوص در خصوص واگذاری شبکه نمایش خانگی به صدا و سیما. آنچه که مطرح شد ما را به این نقطه می رساند که در شبکه نمایش خانگی بیشتر انگیزه تجاری است. ما در رسانه ملی سانسور نداریم و ممیزی داریم. ممیزی برخواسته از ضوابط و منافع جمعی است و سانسور منافع شخصی است.

جواد محرمی در ادامه این میز گفت:: فکر میکنم در خصوص نمایش خانگی و سریال هایش از چند زاویه میشود به آن نگاه کرد. در حال حاضر شرایط طوری شده که اغلب افراد رضایت از این تولیدات ندارند. من خودم انتظار داشتم که خبر تعدیل مجوز وقتی جدی میشود مخالف داشته باشد ولی حجم مخالفان به قضیه زیاد نبود چون واقعا اتفاقی که در نمایش خانگی افتاده خوب نبود و کاستی ها و کمبودهای زیادی در این عرصه وجود دارد.

وی ادامه داد: ما یک سریال خیلی خوب داشتیم در نمایش خانگی که روبرو شد با حواشی فساد اقتصادی ولی کیفیت خوبی داشت و جز سریال هایی بود که مردم دوست داشتند. اما با حواشی اقتصادی روبرو شد. جنبه دوم که خیلی مهمتر است، افت محتوایی و کیفی آثار است بعد از سریال شهرزاد سریالی نداشتیم که بشود با خانواده تماشا کرد و هرچه قدر جلوتر می رویم فرایند کیفی آثار تنزل پیدا می نماید.

وی گفت: موضوع این است که سریال سازی در کشور ما با بحران ایده و نقشه راه روبرو است. اینکه نهاد مجوز دهنده چه نهادی باشد به نظر من اهمیتی ندارد. به نظر من این نگرانی وجود دارد این است که چه طور آن نهاد این مساله را راهنمایی کند تا کیفیت آثار بالاتر برود.

احسان ناظم بکایی هم در ادامه میز رسانه گفت: حدود یک دهه شبکه نمایش خانگی و حوزه سریال سازی وارد گفتمان فرهنگی ما شد و اولین تجربه ها تجربه های تلخی بود. اما خوب قاعده بازی در سریال سازی نمایش خانگی با صدا و سیما فرق دارد. هم در حوزه اقتصادی هم در سایر حوزه ها. خیلی از ستاره های ما به وسیله صدا و سیما به نمایش خانگی و سینما راه پیدا کردند و اگر بستر صدا و سیما نبود خیلی از افراد دیده نمی شدند.

وی گفت: اما این فضا در حوزه نمایش خانگی نیست و مخاطب و شبکه نمایش خانگی مطرح میکند و میگویید چه بازیگری باشد یا نباشد. مساله این است که ما نیاز به نظارت محتوایی داریم. در نمایش خانگی همه موضوعات یکسان است. در نمایش خانگی اختلاف فاحش طبقاتی وجود دارد. که حتی یک درصد جمعیت ما هم این زندگی را ندارد. باید در حوزه مدیریت محتوایی با همان تهیه نمایندگان جلسه ای داشته باشند و فضای تعامل محور وجود داشته باشد چون دارد یک کار فرهنگی صورت میگیرد.

ما با یک مستند سینمایی رو به رو هستیم

میز گرد این هفته برنامه هفت به معرفی و آنالیز مستند بلند جایی برای فرشته ها نیست با حضور رامتین شهبازی و سام کلانتری برگزار گردید.

رامتین شهبازی کارشناس مستند، درباره مستند جایی برای فرشته ها نیست گفت: ما با یک مستند سینمایی روبرو هستیم که فیلمساز توانسته ابعاد آن را درست رعایت کند. اما چیزی که در این مستند برای من جالب است این است که ، ما در فیلم داستانی تکلیفمان با درام و عناصر تعیین است و در فیلم مستند با دو شکل روبرویم یکی اینکه خود فیلم ظرفیت دراماتیک شدن را دارد دوم اینکه که فیلمساز دست و بالش بسته است و باید آن فرم را ایجاد کند . فیلم سام کلانتری یک بخش دوم دارد که این تیم از ایران خارج میشود و درگیر مسابقه، آن مسابقه درون خود ذات درام را دارد. فیلم ریتمی تند دارد و در بخش اول به خصوص در نیم ساعت اول فضا آرام تراست . در بخش اول از بیرون درام ایجاد میشود و در بخش دوم از درون درام را میسازد. نکته ای که وجود دارد این است که در این فیلم از یک تکثر به یک وحدت میرسیم. سام کلانتری هم درمورد جایی برای قرشته ها نیست بیان نمود: صحبت برای جایی برای فرشته ها نیست بر میشود به این که ورزش و صحبت کردن از آن یک بهانه است برای رسیدین به لایه های زیرن که به بانوان و دختران سرزمینمان بر می شود و طبعا جای زیای برای کار وجود دارد.

من در اصولا در زندگی شخصی هم اهل غر زدن نیست و امیدوارم . به این باور رسیدم که به فیلمساز میتواند حرف بزند ولی نباید بیننده را رها کند. هرآنچه که فکر می کنید از خطاها و ناهنجاری ها باید گفت ولی نباید نا امید بود. قطعا بانوان و ورزش بانوان ما مشکلاتی دارند ولی ناامید نیستند. فیلم ما در خصوص تعدادی دختر است که می ایستند و نتیجه میگیرند. با تعدادی دختر روبرو بودیم که هیچ کس آن ها را نمیشناخت و این برای یک کارگردان جذاب است.

منبع: خبرگزاری دانشجو
انتشار: 18 شهریور 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: farzin-yeganeh.ir شناسه مطلب: 627

به "سالن های سینما در دروان کرونا ترسناک نیست، 80 درصد فیلم های سینمای ایران مخاطب زیادی ندارند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سالن های سینما در دروان کرونا ترسناک نیست، 80 درصد فیلم های سینمای ایران مخاطب زیادی ندارند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید