مهم ترین چالش پژوهشگاه ها، فعالیت نداشتن در راستای اهداف است ، تربیت دانشجو به جای ایفای نقش پژوهشی - مجله یگانه

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات تحصیل در دبیرستان استرالیا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای تحصیلی استرالیا، با دریافت مشاوره رایگان از مجربترین تیم مهاجرتی استرالیا، بهترین مسیر را به سوی دانشگاه های استرالیا انتخاب کنید.

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرنگاران، آمری استاد دپارتمان ریاضی، آمار و کامپیوتر دانشگاه تهران در برنامه رادیویی گفت وگوی علمی درباره ظرفیت ها و چالش های احتمالی موسسات وابسته به وزارت علوم به ویژه پژوهشگاه ها گفت: بر اساس مطالعات انجام شده، توسعه همه جانبه یک کشور در بخش های مختلف مالی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در گرو بالندگی و توسعه آموزش عالی قرار گرفته است و بنابراین دانشگاه ها عامل اصلی توسعه همه جانبه ایران می توانند باشند.

آمری اضافه نمود: در چهار دهه اخیر توسعه آموزش عالی در حوزه دانشگاهی و در حوزه پژوهشگاه ها و موسسات پژوهشی رشد شتابانی داشته است. در حال حاضر 400 موسسه پژوهشی اعم از پژوهشگاه، پژوهشکده و یا مرکز پژوهشی وجود دارد که وابسته به وزارت علوم هستند.

وی همچنین از وجود پژوهشگاه های دیگر در وزارت خانه های مختلف اطلاع داد و اظهار کرد: تقریباً تمام وزارت خانه های کشور چنین پژوهشگاه هایی دارند، زیرا اساس توسعه یک وزارت و پیشبرد راهبرد های آن در گرو امر پژوهش است.

استاد دپارتمان ریاضی، آمار و کامپیوتر دانشگاه تهران ضمن بیان این موضوع که پژوهشگاه های کشور بدون تردید از ظرفیت بسیار خوبی برخوردار هستند، در عین حال از چالش های موسسات پژوهشی وابسته به وزارت علوم گفت و اظهار کرد: مهم ترین چالشی که این پژوهشگاه ها با آن رو به رو هستند این است که برای آنچه به وجود آمده اند و اهداف و مأموریت آن ها است، فعالیت نمایند.

وی با ذکر مثالی بیان نمود: پژوهشگاه انرژی همان طور که از نامش پیدا است، قرار است در حوزه انرژی های مختلف کشور کار پژوهشی انجام دهد، اما متأسفانه نتوانسته ایم از ظرفیت این پژوهشگاه استفاده کنیم و یا این پژوهشگاه نتوانسته است به جامعه یاری کند و بهره برداری لازم را داشته باشد.

آمری با اظهار به اینکه مهمترین مشکل در حوزه فعالیت پژوهشگاه ها در کشور عدم ارتباط تنگاتنگ این مراکز با جامعه، حل کردن مسائل کشور و ارجاع کار به این پژوهشگاه ها است، گفت: متأسفانه، چون این پژوهشگاه ها نتوانستند نقش خود را ایفا نمایند، برخی از آن ها به تربیت دانشجو روی آورده اند که واقعاً یک کار عبث و بی راهه است و اگر قرار است این کار صورت بگیرد، باید به شکل محدود و در راستای دستیابی به فناوری ها و تکنیک ها باشد.