بهترین فیلمهای اقتباسی ایرانی را ببینیم - مجله یگانه

در سینمای ایران داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی و بهرام توکلی از جمله کارگردانانی هستند که فیلم های اقتباسی شاهکاری ساخته اند. چند نمونه از فیلم های اقتباسی را با هم می خوانیم.

پری؛ داریوش مهرجویی

پری دانشجوی ممتاز ادبیات و تئاتر که از همه مزایای زندگی یک دختر جوان برخوردار است با خواندن کتاب سبز کوچکی دچار تحولات فکری و حسی می گردد. کتاب سرگذشت سیر و سلوک عارف گمنامی در قرن پنجم هجری است.

داریوش مهرجویی که کارگردانی متعهد به ادبیات است این فیلم را با اقتباس از فرانی و زویی دی جی سلینجر ساخته است. این اقتباس برای مهرجویی گران تمام شد و سلینجر از او شکایت کرد. مهرجویی در مورد این شکایت گفته بود: قرار بود فیلم پری اکران جهانی گردد. در یک برنامه اکران 10 فیلم در نیویورک، فیلم پری هم اکران شد. روزنامه ها هم درباره فیلم و ارتباطش با داستان های سلینجر نوشتند و یادم می آید روزنامه نیویورک تایمز هم عکس بزرگ نیکی کریمی را چاپ کرد و مقاله مفصلی درباره من و اقتباس فیلمم از سلینجر نوشت. وکلای سلینجر متوجه شدند و اعتراض ها آغاز شد. حتی می گفتند که فیلم را باید سوزاند، چون بدون اجازه ساخته شده.

سارا؛ داریوش مهرجویی

داستان فیلم سارا به این گونه است که حسام برای درمان بیماری اش مجبور است به خارج از کشور سفر کند. سارا همسر او مخارج سفر او را تامین می کند اما می گوید که این پول را از محل ارثیه پدرش به دست آورده است. حسام حالش خوب می گردد و سارا پنهان از چشم شوهرش با کار سخت و مداوم خیاطی سعی می کند بدهی های خود را پرداخت کند.

فیلم سارا ساخته داریوش مهرجویی یکی از شاخص ترین تجربه های شاخص در عرصه فیلم های اقتباسی است. اقتباسی که به دلیل بهره هوشمندانه از زبان تصویر و سینما، قابلیت رقابت با اقتباس های مشابه از این نمایشنامه را دارد.مهرجویی در سارا به تبع آثار قبل و بعد خود، تکیه گاهش را بر ادبیات و آثار نوشتاری قرار داده است. سارا فیلم مشهور و محبوب داریوش مهرجویی، با اقتباس از نمایشنامه خانه عروسک هنریک ایبسن ساخته شد.

اینجا بدون من؛ بهرام توکلی

فیلم با صدای ذهن احسان که نقش آن را صابر ابر بازی می کند، آغاز می گردد؛ که با یک فلش بک تصویری به عقب برمی گردد و خط روایتی داستان آغاز می گردد. در ادامه سه تصویر روایتی دیگر از شخصیت های فیلم ارایه می دهد. دختری معلول که مجسمه های شیشه ای اش تداعی کننده باغ وحش شیشه ای است. خانواده ای سه نفره از طبقه متوسط رو به پایین جامعه که آبرومند زندگی می کنند.

اینجا بدون من به کارگردانی بهرام توکلی از نمایشنامه باغ وحش شیشه ای تنسی ویلیامز اقتباس شده است. این فیلم یکی از اقتباس های پیروز در سینمای ایران است که بهرام توکلی با مهارت و تجربه توانست این فیلم را در شکلی یک خانواده ایرانی به تصویر بکشد و فیلم مخاطبان عام و خاص خود را داشته باشد.

در این باره بخوانیم:

ناصر تقوایی؛ کارگردانی همیشه منتقد

پیمان معادی؛ ستاره ای که اولین بار در 38 سالگی بازیگر شد

رد خون ادامه ماجرای نیمروز یا لاتاری؟

ناخدا خورشید؛ ناصر تقوایی

فیلم ناخدا خورشید ناصر تقوایی اقتباسی از داشتن و نداشتن ارنست همینگوی است که یکی از مهم ترین فیلم های اقتباسی سینمای ایران است. تقوای این داستان را با فضای ملی و بومی ایران تطبیق داده است. خواجه ماجد، ناخدا خورشید را لو می دهد و بار قاچاق لنج ناخدا به آتش کشیده می گردد. دلالی به نام فرحان که می خواهد چند فراری سیاسی را از مرز آبی عبور دهد وارد بندر می گردد. او با ناخدا خورشید تماس می گیرد. ناخدا که احتمال می دهد لنجش را مصادره کنند با فرحان همکاری می کند و چند مرد را که ظاهراً در ترور حسنعلی منصور دست داشته اند به آن سوی آب می رساند.

پله آخر؛ علی مصفا

پله آخر اقتباسی آزاد از داستان مردگان از مجموعه دوبیلینی ها به نویسندگی جیمز جویس است. این فیلم دومین ساخته بلند علی مصفا است و جز فیلم های مستقل در سینمای ایران محسوب می گردد و با هزینه شخصی کارگردان ساخته شده است. علی مصفا با اقتباس از این اثر ادبی به نوعی به جنگ سینماگران اروپایی رفته و اثری سینمایی را تولید کرده و روایت پسامدرنی دارد. این فیلم روایتی خطی ندارد و با خاطره گویی شکل گرفته است.