فکر میکنید ماهانه چه اندازه میکروپلاستیک می خوریم؟ - مجله یگانه

غزال زیاری: طبق مطالعه نو محققان کورنل و با استناد به نقشه برداری جذب میکروپلاستیک در 109 کشور دنیا، کشورهای جنوب شرق آسیا از جمله اندونزی، مالزی و فیلیپین در صدر لیست دنیای در جذب میکروپلاستیک ها به وسیله رژیم غذایی هستند و از سوی دیگر کشورهایی مثل چین، مغولستان و بریتانیا در صدر لیست کشورهایی قرار دارند که بیشترین اندازه میکروپلاستیک را تنفس می نمایند.

در این مطالعه که در روز 24 آوریل در ژورنال Environmental Science & Technology منتشر شد، با آنالیز مدل داده های موجود، به تخمین اینکه انسان ها در طول زندگی شان به صورت ناخواسته چه میزان میکروپلاستیک می خورند و استنشاق می نمایند پرداخته شده است. ورود میکروپلاستیک ها به بدن انسان، نتیجه زباله های پلاستیکی رهاشده در طبیعت و پراکنده شدن آن ها در محیط زیست است.

در جریان این تحقیق، برای برآورد دقیق اندازه میکروپلاستیک ورودی به بدن انسان، عادات غذایی هر کشور، فناوری های پردازش مواد غذایی، جمعیت شناسی سن و نرخ تنفس (مجموعا تمام فاکتورهایی که در نحوه ورود میکروپلاستیک به بدن ساکنان هر کشور مؤثر است) مدنظر قرارگرفته است.

فنگکی یو، روکسان. ایی و مایکل جی.زاک، اساتید مهندسی سیستم های انرژی که جزو نویسندگان این مطالعه هستند، معتقدند: جذب میکروپلاستیک ها در سطح یک کشور، شاخص مهمی است که آلودگی پلاستیک و خطرات سلامت عمومی را نشان می دهد. نقشه برداری جامع دنیای، از کوشش های محلی برای کاهش آلودگی به وسیله افزایش کنترل کیفیت آب و بازیافت مؤثر زباله ها حمایت می نماید.

میکروپلاستیک ها چطور جذب بدن می شوند؟

در این مطالعه با جمع آوری داده های مربوط به غلظت میکروپلاستیک ها در گروه های اصلی غذایی اصلی مانند میوه ها، سبزیجات، پروتئین ها، غلات، لبنیات، نوشیدنی ها، قندها، نمک و ادویه ها، اندازه جذب این مواد در رژیم غذایی ارزیابی می گردد. داده های مورداستفاده در این مدل ها، نشان می دهد چه اندازه از آن غذاها در کشورهای مختلف مصرف می گردد. مثلاً سرانه مصرف نمک خوراکی در اندونزی و آمریکا گرچه برابر است، اما غلظت میکروپلاستیک در نمک اندونزی حدود 100 برابر بیشتر است.

در این مطالعه تعیین شد که مردم اندونزی، ماهانه حدود 15 گرم میکروپلاستیک می خورند که بیشتر از هر کشور دیگری است و گفتنی است که بیشتر ذرات میکروپلاستیک ورودی به بدن آن ها، به وسیله منابع آبی ازجمله غذاهای دریایی است و این افزایشی 59 برابری در مصرف روزانه میکروپلاستیک از سال 1990 تا 2018 که محدوده تاریخی مورداستفاده به وسیله مدل هاست را نشان می دهد.

از سوی دیگر اندازه مصرف میکروپلاستیک در رژیم غذایی آمریکایی ها، ماهانه حدود 2.4 گرم تخمین زده شده است و کمترین اندازه مصرف میکروپلاستیک در رژیم غذایی کشورهای مختلف دنیا در اختیار پاراگوئه با میانگین مصرف ماهانه 0.85 گرم است.

سرانه میکروپلاستیک تنفس شده در 109 کشور

برای محاسبه میکروپلاستیک های استنشاقی، از داده های مرتبط با غلظت میکروپلاستیک موجود در هوا، جمعیت شناسی سن و نرخ تنفس انسان استفاده شد. نتیجه این آنالیز حکایت از آن دارد که ساکنان چین و مغولستان با تنفس بیش از 2.8 میلیون ذره در ماه در صدر لیست قرار دارند.

ساکنان آمریکا ماهانه 300 هزار ذره میکروپلاستیکی استنشاق می نمایند و این آمار در بین ساکنان مدیترانه و منطقه ها مجاور کمتر است و مثلاً ساکنان کشورهایی مثل اسپانیا، پرتغال و مجارستان، ماهانه بین 60 هزار تا 240 هزار ذره در ماه استنشاق می نمایند.

یو، یکی از اعضای هیئت علمی ارشد مرکز پایداری کورنل اتکینسون در شرح بیشتر گفت: صنعتی شدن اقتصادهای درحال توسعه، به ویژه در شرق و جنوب آسیا، باعث افزایش مصرف مواد پلاستیکی، فراوری زباله و جذب میکروپلاستیک در بدن انسان ها شده است؛ اما در سوی دیگر، کشورهای صنعتی با حمایت از منابع مالی بیشتر در راستای کاهش و حذف پلاستیک رایگان وارد عمل شده و درنتیجه روند معکوسی را تجربه می نمایند.

کوشش دنیای برای مبارزه با خطرات موجود

او بعلاوه به این نکته اشاره نمود که این مطالعه گرچه استراتژی های کاهش جذب میکروپلاستیک که برای اقتصادهای محلی و زمینه های صنعتی طراحی شده را شرح می دهد؛ اما چنین کوشش هایی به همکاری های بین المللی احتیاج دارد که ازجمله آن ها می توان به حمایت فناوری کشورهای پیشرفته در راستای پیشبرد استراتژی های کاهش زباله اشاره نمود.

بنا بر اطلاعات منتشرشده در این مطالعه، کاهش 90 درصدی در زباله های پلاستیکی آبزی، کاهش چشمگیری را در زمینه قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک ها به همراه خواهد داشت که حدود 51% در کشورهای پیشرفته و 49% در منطقه ها بسیار صنعتی خواهد بود.

ژائو در این باره شرح داد: تمیز کردن سیستم آب های سطحی دنیا، به سان یک ماراتن است که تحت تأثیر محیط های صنعتی و اجتماعی-مالی محلی قرار گرفته است. می توان از نقشه دنیای که نقاط داغ و پرتراکم میکروپلاستیک های آبی را تعیین نموده، به عنوان راه چاره آغازگر این سفر استفاده کرد. پرداختن به ماجرای جذب میکروپلاستیک به بدن انسان، احتیاجمند رویکردی چندوجهی است و باید برای یافتن راه چاره های بسته بندی پایدار، اجرای مقررات سخت گیرانه در مدیریت پسماند و فناوری های پیشرفته تصفیه آب تمرکز کرد.

منبع: phys