نوریت اپتیک یا بینایی، وقتی کاهش ناگهانی بینایی همراه با درد ایجاد گردد

به گزارش مجله یگانه، نوریت بینایی زمانی رخ می دهد که عصب بینایی دچار تورم (التهاب) گردد. عصب بینایی دسته ای از رشته های عصبی است که اطلاعات بینایی را از چشم به مغز منتقل می نماید.

نوریت اپتیک یا بینایی، وقتی کاهش ناگهانی بینایی همراه با درد ایجاد گردد

علائم شایع نوریت بینایی شامل درد همراه با حرکت چشم و از دست دادن موقت بینایی در یک چشم است.

نوریت اپتیک یا عصب بینایی می تواند اولین نشانه مالتیپل اسکلروزیس (MS) باشد، بعلاوه ممکن است در شخصی که نوریت اپیتک داشته، بعدا علائم ام اس دیده گردد. ام اس یک بیماری است که باعث التهاب و آسیب به اعصاب مغز و بعلاوه عصب بینایی می گردد.

علاوه بر ام اس، التهاب عصب بینایی می تواند در بیماری های دیگری مانند عفونت ها یا بیماری های ایمنی مثل لوپوس رخ دهد.

به ندرت، بیماری دیگری به نام نورومیلیت اپتیکا باعث التهاب عصب بینایی و نخاع می گردد.

بیشتر افرادی که یک بار دچار نوریت بینایی می شوند، در نهایت، حتی بدون درمان بینایی خود را بازمی یابند. گاهی اوقات دارو های استروئیدی ممکن است باعث تسریع بهبود بینایی پس از نوریت بینایی گردد.

علائم

نوریت بینایی معمولاً یک چشم را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • درد: بیشتر افرادی که به نوریت بینایی مبتلا می شوند، درد چشمی دارند که با حرکت چشم بدتر می گردد. گاهی اوقات درد مانند یک درد مبهم در پشت چشم است.
  • از دست دادن بینایی در یک چشم. بیشتر افراد حداقل به طور موقت کاهش بینایی دارند، اما میزان کاهش بینایی فرق دارد. از دست دادن قابل توجه بینایی معمولاً در طی چند ساعت یا روز ایجاد می گردد و طی چند هفته تا چند ماه بهبود می یابد. از دست دادن بینایی در بعضی افراد دائمی است.
  • از دست دادن میدان بینایی: از دست دادن میدان دید با الگوهای متنوع در این بیماری دیده می گردد. یعنی بیمار دید بخشی از محیط اطراف را از دست می دهد.
  • از دست دادن بینایی رنگ. نوریت بینایی اغلب بر درک رنگ تأثیر می گذارد. ممکن است متوجه شوید که رنگ ها کمتر از حالت عادی زنده به نظر می رسند.
  • چراغ چشمک زن. بعضی از افراد مبتلا به نوریت بینایی گزارش می دهند که با حرکات چشم، نور های چشمک زن یا سوسو زننده را می بینند.

علل

دلیل دقیق نوریت اپتیک ناشناخته است. اعتقاد بر این است که این بیماری زمانی ایجاد می گردد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه ماده ای را که عصب بینایی شما را پوشانده است هدف قرار می دهد و در نتیجه باعث التهاب و آسیب به میلین می گردد.

به طور معمول، میلین به تکانه های الکتریکی یاری می نماید تا به سرعت از چشم به مغز بروند. نوریت اپتیک این فرآیند را مختل می نماید و بینایی را تحت تأثیر قرار می دهد.

شرایط خودایمنی زیر اغلب با نوریت بینایی همراه است:

  • اسکلروز چندگانه. مالتیپل اسکلروزیس بیماری است که در آن سیستم خود ایمنی به غلاف میلین پوشاننده رشته های عصبی در مغز حمله می نماید. در افراد مبتلا به نوریت بینایی، خطر ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس پس از یک دوره نوریت بینایی حدود 50 درصد در طول زندگی است.

اگر اسکن MRI ضایعاتی را در مغز نشان دهد، خطر ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس پس از نوریت بینایی بیشتر افزایش می یابد.

  • نورومیلیت اپتیکا. در این بیماری، التهاب عصب بینایی و نخاع تحت تاثیر قرار می گیرد. نورومیلیت اپتیکا شباهت هایی به مالتیپل اسکلروزیس دارد، اما نورومیلیت اپتیکا به میزان مولتیپل اسکلروزیس به اعصاب مغز آسیب نمی رساند. با این حال، نورومیلیت اپتیکا شدیدتر از ام اس است و اغلب بیماران پس از یک دوره آن کمتر از نوریت اپتیک بهتر می شوند.
  • اختلال آنتی بادی گلیکوپروتئین الیگودندروسیت میلین (MOG). این شرایط می تواند باعث التهاب عصب بینایی، نخاع یا مغز گردد. مشابه ام اس و نورومیلیت اپتیکا، حملات التهابی مکرر ممکن است رخ دهد. بهبودی پس از حملات MOG معمولاً بهتر از بهبودی از نورومیلیت اپتیکا است.

هنگامی که علائم نوریت بینایی پیچیده تر است، سایر علل مرتبط باید در نظر گرفته شوند، از جمله:

  • عفونت ها عفونت های باکتریایی، از جمله بیماری لایم، تب خراش گربه و سیفلیس، یا ویروس هایی مانند سرخک، اوریون و تبخال می توانند باعث التهاب عصب بینایی شوند.
  • بیماری های دیگر. بیماری هایی مانند سارکوئیدوز، بیماری بهجت و لوپوس می توانند باعث عصب بینایی عود نماینده شوند.
  • دارو ها و سموم. بعضی از دارو ها و سموم با ایجاد نوریت بینایی مرتبط هستند. اتامبوتول، که برای درمان سل استفاده می گردد، و متانول، یک عنصر رایج در ضد یخ، رنگ ها و حلال ها، با نوریت اپتیک مرتبط هستند.

عوامل خطر

عوامل خطر برای ایجاد نوریت بینایی عبارتند از:

  • سن. نوریت بینایی اغلب بزرگسالان 20 تا 40 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد.
  • ارتباط با جنسبت. زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض ابتلا به نوریت بینایی هستند.
  • نژاد. نوریت بینایی بیشتر در افراد سفید پوست رخ می دهد.
  • جهش های ژنتیکی بعضی جهش های ژنتیکی ممکن است خطر ابتلا به نوریت بینایی یا مولتیپل اسکلروزیس را افزایش دهند.

عوارض

عوارض ناشی از نوریت بینایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • آسیب عصب بینایی: بیشتر افراد پس از یک دوره نوریت بینایی دچار آسیب دائمی عصب بینایی می شوند، اما این آسیب ممکن است علائم دائمی ایجاد نکند.
  • کاهش حدت بینایی. بیشتر افراد در عرض چند ماه بینایی طبیعی یا تقریباً طبیعی خود را به دست می آورند، اما ممکن است از بین رفتن نسبی تمایز رنگ ادامه یابد. برای بعضی افراد، از دست دادن بینایی ادامه دارد.
  • عوارض جانبی درمان. دارو های استروئیدی که برای درمان نوریت بینایی استفاده می شوند، سیستم ایمنی شما را تضعیف می نمایند، که باعث می گردد بدن شما نسبت به عفونت ها حساس تر گردد. سایر عوارض جانبی شامل تغییرات خلقی و افزایش وزن است.

تشخیص

برای تشخیص به چشم پزشک مراجعه کنید. چشم پزشک احتمالاً آزمایشات زیر را انجام خواهد داد:

  • یک معاینه معمولی چشم: چشم پزشک بینایی و توانایی شما در درک رنگ ها و میزان گیری دید جانبی (محیطی) شما را آنالیز می نماید.
  • معاینه ته چشم. در طول این معاینه، پزشک نور درخشانی را به چشم شما می تابد و ساختار های پشت چشم شما را آنالیز می نماید. این تست چشم، دیسک بینایی را ارزیابی می نماید، جایی که عصب بینایی وارد شبکیه چشم می گردد. دیسک بینایی در حدود یک سوم افراد مبتلا به نوریت بینایی متورم می گردد.
  • تست واکنش نور مردمک. پزشک یک چراغ قوه را جلوی چشمان شما حرکت دهد تا ببیند مردمک چشمان شما وقتی در معرض نور شدید قرار می گیرند چگونه واکنش نشان می دهند. اگر به نوریت اپتیک مبتلا هستید، مردمک های شما به میزان مردمک چشم های سالم در معرض نور منقبض نمی شوند.

سایر آزمایشات برای تشخیص نوریت بینایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). اسکن MRI از میدان مغناطیسی و پالس های انرژی امواج رادیویی برای تهیه تصاویری از بدن شما استفاده می نماید. در طول MRI برای آنالیز نوریت بینایی، ممکن است یک محلول کنتراست تزریق کنید تا عصب بینایی و سایر قسمت های مغزتان در تصاویر بیشتر دیده گردد.

MRI برای تعیین اینکه آیا منطقه ها آسیب دیده (ضایعات) در مغز شما وجود دارد یا خیر مهم است. چنین ضایعاتی نشان دهنده خطر بالای ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس است. MRI بعلاوه می تواند سایر علل کاهش بینایی مانند تومور را رد کند.

  • آزمایشات خون آزمایش خون برای آنالیز عفونت یا آنتی بادی های خاص در دسترس است. نورومیلیت اپتیکا به آنتی بادی مرتبط است که باعث نوریت شدید بینایی می گردد. افراد مبتلا به نوریت شدید بینایی ممکن است تحت این آزمایش قرار گیرند تا تعیین گردد که آیا احتمال ابتلا به نورومیلیت اپتیکا وجود دارد یا خیر. در غیر معمول نوریت اپتیک، خون ممکن است برای آنتی بادی های MOG نیز آزمایش گردد.
  • توموگرافی انسجام نوری (OCT). این آزمایش ضخامت لایه فیبر عصبی شبکیه چشم را که اغلب در اثر التهاب عصب بینایی نازک تر است، میزان گیری می نماید.
  • تست میدان بینایی: این آزمایش، بینایی محیطی هر چشم را میزان گیری می نماید تا تعیین گردد که آیا بینایی از دست رفته است یا خیر. نوریت بینایی می تواند باعث گونه های مختلفی از کاهش میدان بینایی گردد:
  • پاسخ برانگیخته بینایی: در طول این تست، شما در مقابل صفحه ای می نشینید که روی آن یک الگوی شطرنجی متناوب نمایش داده می گردد. سیم هایی به سرتان وصل می شوند تا پاسخ های مغزتان را به آنچه روی صفحه می بینید ثبت نمایند. این نوع آزمایش به پزشک شما می گوید که آیا سیگنال های الکتریکی به مغز شما در نتیجه آسیب عصب بینایی کندتر از حد معمول می رسند یا خیر.

احتمالاً پزشک از شما می خواهد که دو تا چهار هفته پس از آغاز علائم برای تأیید تشخیص نوریت بینایی، برای معاینات بعدی مراجعه کنید.

درمان

نوریت اپتیک معمولاً به خودی خود بهبود می یابد. در بعضی موارد، دارو های استروئیدی برای کاهش التهاب در عصب بینایی استفاده می گردد. عوارض جانبی احتمالی درمان استروئیدی شامل افزایش وزن، تغییرات خلقی، گرگرفتگی صورت، ناراحتی معده و بی خوابی است.

درمان استروئیدی معمولاً به وسیله ورید (داخل وریدی) انجام می گردد. استروئید درمانی داخل وریدی بهبودی بینایی را تسریع می نماید، اما به نظر نمی رسد بر میزان بینایی که برای نوریت معمولی بینایی بهبود می یابید تأثیری بگذارد.

هنگامی که استروئید درمانی با شکست روبرو می گردد و از دست دادن شدید بینایی ادامه می یابد، درمانی به نام درمان تعویض پلاسما ممکن است به بعضی افراد یاری کند تا بینایی خود را بازیابی نمایند. مطالعات هنوز تایید نکرده اند که درمان تعویض پلاسما برای نوریت بینایی موثر است.

پیشگیری از بیماری ام اس

اگر مبتلا به نوریت اپتیک هستید و دو یا چند ضایعه مغزی مشهود در اسکن MRI دارید، ممکن است از دارو های مالتیپل اسکلروزیس مانند اینترفرون بتا-1a یا اینترفرون بتا-1b بهره مند شوید که ممکن است ام اس را به تاخیر بیاندازد یا به پیشگیری از آن یاری کند. این دارو های تزریقی برای افراد در معرض خطر بالای ابتلا به ام اس استفاده می گردد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از افسردگی، تحریک محل تزریق و علائم شبیه آنفولانزا.

پیامد بیماری

بیشتر افراد در عرض شش ماه پس از یک دوره نوریت بینایی، بینایی نزدیک به حالت طبیعی را به دست می آورند.

افرادی که نوریت اپتیک آن ها عود می نماید در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به MS، نورومیلیت اپتیکا یا اختلال مرتبط با آنتی بادی MOG هستند. نوریت بینایی می تواند در افراد بدون شرایط زمینه ای عود کند و این افراد معمولاً پیش آگهی طولانی مدت بهتری برای بینایی خود نسبت به افراد مبتلا به ام اس یا نورومیلیت اپتیکا دارند.

منبع: یک پزشک
انتشار: 27 فروردین 1401 بروزرسانی: 27 فروردین 1401 گردآورنده: farzin-yeganeh.ir شناسه مطلب: 1522

به "نوریت اپتیک یا بینایی، وقتی کاهش ناگهانی بینایی همراه با درد ایجاد گردد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نوریت اپتیک یا بینایی، وقتی کاهش ناگهانی بینایی همراه با درد ایجاد گردد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید