8 جاذبه کمتر شناخته شده یونسکو که باید ببینید - مجله یگانه

بعضی مکان های تاریخی نظیر واتیکان، آتن و... برای مردم جهان نام آشنا هستند و جهانگرد زیادی را به خود جذب می نمایند. البته بخشی از این معروفیت را مدیون جایگاه یونسکو هستند که به جاذبه های طبیعی و فرهنگی آن ها اعتباری دوچندان داده است. با این حال 1092 منطقه میراث جهانی یونسکو در سراسر جهان وجود دارد که به علت راستا دسترسی سخت، فقدان کتاب های راهنما و... بسیاری از آن ها بازتماشاماینده کمی را شاهد هستند. اگر دوست دارید کمی از جاذبه های شلوغ و پر ازدحام فاصله بگیرید، پیشنهاد می کنیم از مکان هایی که در این مقاله گفته می گردد و جزو جاذبه های کمتر شناخته شده یونسکو هستند، تماشا کنید.

1. آلدابرا آتول، آفریقا

جهانگردان زیادی، ماداگاسکار را به خاطر جاذبه های طبیعی و تنوع حیات وحش آن می شناسند. اما در شمال آن چهار جزیره به نام آلدابرا آتول (Aldabra Atoll) واقع شده است که یکی از بزرگ ترین جزایر مرجانی جهان به شمار میرود. این جزیره در سال 1982 به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید و در سیشل آفریقا واقع شده است. این محل دارای طیف وسیعی از زیستگاه هایی است که می تواند از نظر تنوع زیستی با جزایر مشهور جهان برابری کند. با توجه به موقعیت مکانی دورافتاده آن در اقیانوس آرام، انسان هنوز باعث مزاحمت این زیستگاه های مملو از حیاط وحش نشده است. مقررات سختگیرانه جهانگردی باعث حفظ این جزیره مرجانی و 150 هزار لاک پشت غول پیکر آلدابرا شده است که بیشترین جمعیت این خزنده در جهان محسوب می گردد. اگر خوش شانس باشید، می توانید پرنده ای گردن سفید را نیز ببینید که آخرین پرنده باقیمانده وسترن در اقیانوس هند است.

2. دلمن های اتوکرا، اسپانیا

دلمن های اتوکرا (Antequera Dolmens Site) در اسپانیا در سال 2016 به ثبت میراث جهانی یونسکو رسیدند و سه گورستان متعلق به دوران مگالیتیک هستند که یکی از قابل توجه ترین نمونه های پیش از تاریخ اروپایی و مگالیتیسم اروپایی را نشان می دهند. این سه گورستان در عهد برنز و نوسنگی ساخته شد و در میان چشم انداز ها طبیعی مخفی شده اند. از آنجا که این محل تاریخی تا همین اواخر برای خود یونسکو ناشناخته مانده بود، خیلی از جهانگردان نیز از وجود آن بی اطلاع هستند.

3. مرکز تاریخی بخارا، ازبکستان

مرکز تاریخی بخارا (Historic Centre of Bukhara) در ازبکستان در سال 1993 به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید. به خاطر نزدیکی ازبکستان به کشورهای خاورمیانه که همواره در اخبار از درگیری و جنگ این منطقه شنیده می گردد، بسیاری از مسافران به این مرکز باستانی فرهنگ اسلامی سفر نمی نمایند. اما جالب است بدانید مارکو پولو، بازرگان ایتالیایی و خانواده اش به علت قرارگیری این محل در راستا جاده ابریشم، برای سه سال در اینجا مغازه داشتند. با توجه به جاذبه هایی نظیر مناره آجری زیبای پوی کالیان (Poi. Kalyan minaret)، مسجد Magoki Attori و آرامگاه معروف اسماعیل سامانی از نقاط برجسته معماری اسلامی قرن 10 و 11 در این محل به چشم می خورد، سراسر این مرکز شهری به عنوان کامل ترین نمونه شهر آسیای مرکزی به شمار میرود.

4. پارک ملی هوسکاران، پرو

پارک ملی هوسکاران (Huascarán National Park) در پرو در سال 1985 در میراث جهانی یونسکو ثبت شد. بعد از بازدید از ماچو پیچو، اگر به سمت شمال غرب بروید، به چشم انداز فوق العاده زیبای کوردیلا بلانکا (Cordillera Blanca) می رسید که بلندترین رشته کوه استوایی جهان به شمار می رود. در این منطقه 100 دریاچه یخی، طیف وسیعی از گیاهان، یخچال های طبیعی استوایی در میان قله های مرتفع مملو از برف وجود دارد.

5. پارک ملی کاکادو، استرالیا

پارک ملی کاکادو (Kakadu National Park) در استرالیا در سال 1981 به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید و به حدی مشهور است که معروفیت دیواره بزرگ مرجانی (Great Barrier Reef) به پای آن نمی رسد. این پارک ملی دارای طیف وسیعی از زیست بوم های منحصربه فرد از قبیل شاه پسندها، دشت سیلابی و جنگل های موسمی است. نقاشی های درون غار و کنده کاری های روی سنگ به جا مانده از مردم بومی، در این پارک حفظ شده است. این مردم بیش از 50 هزار سال است که در این منطقه زندگی می نمایند و همچنان به سنت شکار کردن خود ادامه می دهند. با سفر به این پارک می توانید تجربه فرهنگی و طبیعت گردی متفاوتی را برای خود رقم بزنید.

6. پارک ملی رنگل، سن الیاس، مرز کانادا و آمریکا

پارک و منطقه حفاظت شده ملی رنگل، سن الیاس (Wrangell. St. Elias National Park and Preserve) در سال 1979 به ثبت میراث جهانی یونسکو عایدی و بزرگ ترین یخ شناور غیرقطبی جهان را دارد که رشته های مملو از برف در پشت آن قرار گرفته است. این منطقه شامل 4 پارک ملی معرکه است که در آلاسکا، در مرز بین کانادا و آمریکا واقع شده است. این منطقه تنها نقطه جهان است که تغییرات طبیعی و تکاملی محیط زیست، فرایند زیست بوم را کنترل می نماید. با اینکه جمعیت حیوانات در سایر نقاط جهان در معرض خطر هستند، اما در این منطقه بکر چنین مسئله ای وجود ندارد.

7. مرکز تاریخی مورلیا، مکزیک

مرکز تاریخی مورلیا (Historic Centre of Morelia) در مکزیک واقع شده است و در سال 1991 به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید. این مرکز قرن شانزدهمی در پایین رشته کوه سیرا مادره خاوری (Sierra Madre Occidental) قرار گرفته است و ترکیبی از تجربیات رنسانس اسپانیایی و آمریکای مرکزی را به معرض نمایش می گذارد. در این همین مکان بود که نیروهای نظامی در طی جنگ ملی برای استقلال در قرن 19 با هم درگیر شدند. بیش از 200 اثر و سازه تاریخی در این محل به چشم می خورد که همگی از سنگ صورتی همین منطقه ساخته شده اند. قابلیت و مهارت معماری را می توان در ساخت وساز این محوطه تاریخی مشاهده کرد.

8. رشته کوه وایشان، چین

وایشان (Wuyishan) در چین در سال 1999 به ثبت میراث جهانی یونسکو عایدی. این رشته کوه در جنوب شرقی استان فوجیان واقع شده است و محلی امن برای گونه های حیات وحش باستانی که بومی خود چین محسوب می شدند، بوده است. از بالای کوه ووئی (Mount Wuyi) می توان تنوع زیستی و تاریخ چین را به نظاره نشست. جهانگردان زیادی برای تماشا دیوار چین به این کشور سفر می نمایند، هر چند اهمیت فرهنگی و زیست بومی وایشان می تواند آن را به مقصد بعدی سفر آن ها تبدیل کند.