آثار به جای مانده از برخورد شهاب سنگ ها بر زمین
به گزارش مجله یگانه، برخورد شهاب سنگ
فرورفتگی هایی که همانند دهانه آتشفشان می باشند معمولا در اثر برخورد شهاب سنگ یا ستاره دنباله دار با یک سیاره یا کره ماه به وجود می آیند. تمامی اجسامی که درون منظومه شمسی ما معلق می باشند، برای کره زمین همانند یک بمب افکن عمل خواهند کرد. بمباران از طریق این شهاب سنگ ها به وضوح بر روی سطح ماه، مریخ و عطارد قابل مشاهده می باشد. بر روی کره زمین موضوع کمی فرق دارد زیرا در اینجا بیشتر این ضربه ها به طور پیوسته از طریق فرسایش و یا تغییرات زمین شناسی از بین می فرایند. با این حال تقریبا 170 ضربه بر روی سیاره ما شناسایی شده اند. قطر این دهانه ها از چند ده متر تا چند صد کیلومتر بوده و تاریخ آن ها به از سال های اخیر تا 2 میلیارد سال قبل باز می شود. دهانه هایی که در اثر برخورد شهاب سنگ در این لیست آورده شده نسبتا جوان هستند. یک نمونه از دهانه های قدیمی و بزرگ، دهانه چیکسولوب (Chicxulub) بوده که قطر آن 180 کیلومتر می باشد. تصور می شود تاثیری که این دهانه معروف بر روی زمین گذاشته موجب اتقراض دایناسورها در 65 میلیون سال قبل شده است. با خبرنگاران همراه شوید.
دهانه کالی | Kaali Crater
دهانه کالی در اثر برخورد شهاب سنگ در فاصله زمانی بین قرن چهارم تا هشتم پیش از میلاد به وجود آمده است. در ارتفاع 5 تا 10 کیلومتری از زمین شهاب سنگ به چندین قطعه تقسیم شده و سپس با سطح برخورد کرده است. بزرگترین این دهانه ها حدود 110 متر قطر و 22 متر عمق دارد. در شعاع 8 کیلومتری از این دهانه اصلی تعداد 8 حفره کوچک دیگر در اثر این بمباران به وجود آمده است. احتمالا تمام جنگل های جزایر استونی در اثر این برخورد سوخته است. حتی ممکن است ساراما جزیره افسانه ای Thule بوده که با واژه آتش در فنلاند در ارتباط می باشد.
دهانه تنومر | Tenoumer Crater
دهانه تنومر تقریبا به شکل یک دایره کامل بوده و قطر آن 1.9 کیلومتر می باشد و همچنین ارتفاع از لبه آن نیز به 100 متر می رسد. این حفره در کویر صحرای غربی در موریتانی واقع شده است. زمین شناسان مدرن در خصوص این مکان احتمال داده اند که می تواند آتشفشان باشد. اما بررسی های دقیق تر نشان داده است که در واقع گدازه های به وجود آمده در اثر ذوب شدن سنگ ها در برخورد شهاب سنگ بوده است. تاریخ این برخورد به 10 تا 30 هزار سال پیش باز خواهد گشت.
دریاچه دهانه لونار | Lonar Crater Lake
دریاچه لونار در ماهاراشترا (Maharashtra) در حدود 50 هزار سال پیش در اثر برخورد شهاب سنگ به وجود آمده است. این دریاچه آب شور که در اثر سنگ های بازالت به وجود آمده است قطری در حدود 1.2 کیلومتر داشته و عمق آن از لبه به اندازه 137 متر می باشد. عبادتگاه های بسیاری در اطراف این دریاچه ساخته شده که البته امروزه از بیشتر آن ها تنها خرابه هایی به جای مانده است. تنها عبادتگاه به جای مانده Daityasudan بوده که در شهر لونار واقع شده و به افتخار پیروزی ویشنو ساخته شده است. این دهانه خودش به عنوان یک مقصد سرگرم کننده شناخته می شود که می توان پوشش گیاهی اطراف آن و پرندگانی که در آن زندگی می کنند را مشاهده نمود.
دهانه مونتوراکی | Monturaqui Crater
دهانه مونتوراکی در جنوب سالار داتاکاما (Salar de Atacama) در شیلی واقع شده است. ابعاد فعلی آن 460 متر قطر و 34 متر عمق می باشد. این حفره در اثر برخورد شهاب سنگ در حدود یک میلیون سال پیش ایجاد شده است. به دلیل شرایط شدید خشکسالی این منطقه، دهانه هنوز قابل مشاهده می باشد. اندازه و مورفولوژی این دهانه شباهت بسیار زیادی با دهانه بونویل (Bonneville) در مریخ داشته که در سال 2004 از طریق کاوشگر اسپریت کشف گشت. هر دو آن ها کم عمق بوده، بلوک هایی که در نزدیک دهانه هستند شبیه می باشند و هر دو در یک محیط آتشفشانی تشکیل شده اند.
دهانه پرتگاه گاسس | Gosses Bluff Crater
این دهانه که در نزدیکی مرکز اسنرالیا واقع شده است در اثر برخورد شهاب سنگ در 142 میلیون سال پیش به وجود آمده است. قطر دهانه این حفره 6 کیلومتر می باشد که در اثر فرسایش به این اندازه رسیده است. به نظر می رسد که در ابتدا قطر این دهانه 22 کیلومتر بوده است. این سایت به عنوان نورالا (Tnorala) در میان مردم بومی شناخته می شود و به عنوان یک مکان مقدس به شمار می رود.
دهانه تسواینگ | Tswaing Crater
دهانه تسواینگ از طریق برخورد شهاب سنگ با قطری به اندازه 30 تا 50 متر در حدود 220 هزار سال پیش به وجود آمده است. در مرکز دهانه یک دریاچه در بهار و از طریق آب باران به وجود می آید. ابزارهای سنگی پیدا شده از دوره سنگی نشان می دهد که این دهانه به عنوان محلی برای شکار و جمع آوری نمک مورد استفاده قرار می گرفته است. مهاجران اروپایی آن را زوتپن (Zoutpan) و قبایل محلی به آن محل نمک گفته می شود.
دهانه پینگوالوت | Pingualuit Crater
دهانه پینگوالوت که در حدود 1.4 میلیون سال پیش در محل کانادا امروزی به وجود آمده است در اثر برخورد شهاب سنگ به وجود آمده به طوری که قدرت انفجار آن در حدود 8500 برابر بمب اتمی هیروشیما بوده است. قطر دهانه این حفره 3.44 کیلومتر و ارتفاع لبه های آن 160 متر بوده و حدود 400 متر عمق دارد. دریاچه ای که در کف این حفره ایجاد شده است دارای 270 متر عمق بوده که یکی از خالص ترین آب های جهان را در خود جای داده است. این دریاچه ورودی یا خروجی مشخصی نداشته و تنها از طریق باران و یا برف جمع آوری شده و از طریق تبخیر از بین می رود. این دهانه در سال 1943 از طریق هواپیماهای نیروی ایالات متحده در پروازهای هواشناسی کشف گشت. پینگوالوت در زبان محلی به معنی جایی است که زمین بالا می رود.
دهانه آمگوید | Amguid Crater
یک دهانه نسبتا جوان شناخته شده دهانه آمگوید می باشد که در اثر برخورد شهاب سنگ سنگینی در حدود 100 هزار سال پیش ایجاد شده است. این مکان در نواحی دور دست در جنوب غربی الجزایر واقع شده است. دهانه ای که در اثر برخورد ایجاد شده 450 متر قطر و 30 متر عمق دارد. بالای لبه های آن از طریق بلوک هایی از ماسه سنگ که چند متر قطر دارند پوشیده شده است. مرکز این دهانه تخت بوده و از طریق ذرات باد آورده فشرده شده است.
دهانه ولف کریک | Wolfe Creek Crater
دهانه ولف کریک که در استرالیا واقع شده است در حدود 300 هزار سال پیش در اثر برخورد شهاب سنگ ایجاد شده است. سهاب آسمانی برخورد کرده حدود 50 هزار تن وزن داشته و باعث ایجاد ئهانه ای به قطر 875 متر شده است. دهانه ای که در ابتدا وجود داشته احتمالا در حدود 120 متر قطر داشته و در طول زمان در اثر فرسایش باعث شده تا لبه های آن از طریق شن و ماسه پر شود. امروزه عمق دهانه از لبه دیواره های آن 60 متر و همین دیواره ها در حدود 25 متر از سطح بیابان بالاتر می باشد. در اطراف دهانه برخورد تعداد اندکی قطعات شهاب سنگ آهنی نیز پیدا شده است. این ساختار در اثر یک اکتشاف هوایی در سال 1947 کشف شده هرچند که مردم بومی سال ها قبل آن را پیدا کرده بودند.
دهانه بارینگر | Barringer Crater
دهانه بارینگر بهترین و شناخته شده ترین اثر حفظ شده بر روی زمین در اثر برخورد شهاب سنگ می باشد. این دهانه به نام دانیل بارینگر نامگذاری شده زیرا او اولین شخصی بود که گفت این اثر از یک سنگ آسمانی ایجاد شده است. این مکان همچنان به صورت خصوصی متعلق به این خانواده بوده و به دهانه متور و یا دهانه آریزونا نیز شناخته می شود. این دهانه که در نزدیکی فلاگ استاف (Flagstaff) اریزونا قرار گرفته است دارای قطری به اندازه 1200 متر، عمق 170 متری و 45 متر لبه دیواره های آن می باشد. این دهانه حدود 40 هزار سال پیش در اثر برخورد شهاب سنگ آهنی به قطر 50 متر و وزن چند صد هزار تن ایجاد شده است. تحقیقات تازه نشان داده که سرعت این شهاب سنگ در هنگام برخورد حدود 12.8 کیلومتر در ثانیه بوده است.
قطعا یکی از مجذوب کننده ترین مطالبی که مورد توجه بسیاری از افراد است شهاب سنگ ها و به خصوص آن هایی است که با زمین برخورد کرده اند. هر چیزی که از طریق طبیعت به طوز ذاتی به وجود آمده باشد می تواند بعه عنوان یکی از جاذبه های طبیعی در گردشگری مورد استقبال قرار گیرد.
منبع: www.touropia.com
منبع: الی گشت