نگران تاثیر ناپیدای کرونا بر ذهن و روان بچه ها هستم، در راستا درستی گام برداشتم و تجربیات خوبی کسب کردم - مجله یگانه

این روزها مشغول خانه تکانی دفتر کارم هستم. هرسال در این ایام عادت دارم کارهایی که درطول سال قبل انجام دادم را جمع بندی و خلاصه کنم

کودک و نوجوان (سروش نوجوان، سروش کودک، آفتابگردان، کیهان بچه ها و...) به شکلی جدی وارد عرصه ادبیات کودک و نوجوان شده و آثار زیادی در زمینه های رمان، افسانه، داستان کوتاه، داستان بلند، فانتزی، طنز و زندگینامه به بازار نشر ارائه داده است. این نویسنده کودک و نوجوان بیستم فروردین ماه سال جاری 59 ساله شد. به این بهانه با او گفت وگو کردیم که در ادامه می خوانید.این روزها، روزگارتان را چگونه می گذرانید؟

این روزها مشغول خانه تکانی دفتر کارم هستم. هرسال در این ایام عادت دارم کارهایی که درطول سال قبل انجام دادم را جمع بندی و خلاصه کنم. کارهایی مانند داستان هایی که نوشته ام، کتاب هایی که از من منتشر شده، کتاب هایی که قرار است منتشر گردد، کتاب هایی که خوانده ام، فیلم هایی که دیده ام و حتی دریافتی ها و پرداختی ها را به شکل منظمی طبقه بندی و جمع بندی می کنم

سال گذشته علیرغم مسائل کرونایی، برای من سال پرکتابی بود. علاوه بر چند کتاب تجدید چاپی 8 کتاب جدید داشتم

و به خودم گزارش می دهم. با این که آدمی اهل حساب و کتاب نیستم ولی این سرگرمی را دوست دارم. و برایم یاد آوری و بازخوانی سالی است که پشت سر گذاشته ام و معمولا زمان بر است اما برایم مثل یک تفریح و سفر در زمان می ماند.

سال 99 را چگونه گذراندید؟

سال عجیب و متفاوتی بود. برای هر کس مترادف با تجربه ای خاص بود. با یک دست به حفظ جان چسبیده بودیم و با دست دیگر هرکاری که از دستمان برمی آمد انجام می دادیم. از قصه گویی برای تحقق شعار درخانه بمانیم، تا زندگی با صورتی چسبیده به ماسک و پیگیری خبرهای کرونایی و نوشتن داستان. اگر بخواهم مروری کلی بر کارهای مرتبط با نویسندگی کنم، باید بگویم که فعالیت های حضوری و فیزیکی که همواره داشتم مانند ملاقات با بچه ها در مدارس و حضور در کتابخانه های شهرستان ها و با مخاطبان به صفر رسید فقط چند ملاقات

یکی از تجربه های کرونایی سال پیش برگزاری کارگاه های داستان نویسی مجازی بود. این کارگاه ها فوق العاده بود. ارتباط با بچه هایی در شهرهای مختلف و حتی کشورهای دیگر و گفت وگو درباره داستان ها و کتاب ها مرا به دنیای آنها نزدیک تر کرد و تاثیرهای خاصی گذاشت

مجازی با مخاطبان داشتم. به خاطر کرونا فعالیت کتابخوان ها و علاقه مندان به سمت ملاقاتهای مجازی سوق پیدا کرد و شکل دیگری به خود گرفت. خرید کتاب به شکل حضوری کم رنگ شد و ناشران و کتابفروشان به فکر رونق کارشان از راه های مجازی افتادند که این کار خوبی ها و بدی های خود را دارد.

انتشار آثارتان در سال گذشته چگونه بود؟

سال گذشته علیرغم مسائل کرونایی، برای من سال پرکتابی بود. علاوه بر چند کتاب تجدید چاپی 8 کتاب جدید داشتم که البته 5-6 سال قبل به ناشران سپرده بودم و مثل آبی که پشت سدی جمع شده باشد، پارسال منتشر شد. همینطور ترجمه و انتشار چند کتابم در کشورهای دیگر از شگفتی های این سال کرونایی بود.

کرونا چه تاثیری در فعالیت و زندگی شما داشت؟

به نظرم نویسندگان به دلیل شرایط کاری شان مدام در قرنطینه هستند و به خلوت و کمتر بیرون رفتن عادت دارند. و کرونا این مساله را تشدید کرد. البته برای من خوب بود و سبب شد زمان بیشتری در خانه بمانم و به نوشتن بپردازم. یکی از تجربه های کرونایی سال پیش برگزاری کارگاه های داستان نویسی مجازی بود. این کارگاه ها فوق العاده بود. ارتباط با بچه هایی در شهرهای مختلف و حتی کشورهای دیگر و گفت وگو درباره

بعد از سال ها کار کردن در عرصه ادبیات کودک و نوجوان فکر می کنم در جهت درستی گام برداشته ام و تجربیات خوبی کسب کردم. تجربیاتی که ساده به دست نیامده و بخشی از وجودم را تبخیر نموده است. دوست دارم با همین فرمان پیش بروم و تجربه های تازه تری پیدا کنم

داستان ها و کتاب ها مرا به دنیای آنها نزدیک تر کرد و تاثیرهای خاصی گذاشت.به نظر شما کرونا چه تاثیرات مثبت و منفی بر روی ادبیات داشت؟

واقعیت این است، آنچه که می تواند داستان ها و قصه ها را پدید آورد بحران ها هستند. حال ممکن است این بحران ها فردی، اجتماعی یا جهانی باشند. کرونا یک بحران بشری بود که توانست همه انسان های کره خاکی ما را درگیر کند و روی تک تک انسان های تاثیر بگذارد. توانست فاصله ایجاد کند و جاهایی روح و روان آدم ها را به هم نزدیک کند. و هرکدام از آدم های زمین داستان های خودشان را از این بحران داشتند که مختص به خودشان بود. داستان هایی که لایه های پنهان روح ما را به نمایش می گذارد. گاه تلخ و گاه طنز و شیرین. من هم سه داستان در سال گذشته با این حال و هوا نوشتم که در مجلات چاپ شد. البته این همان تاثیر آنی کرونا بر ادبیات بود و مطمئنم در سال های آینده حتما داستان ها و فیلم هایی درباره کرونا نوشته و فراوری خواهد شد.

آرزوی شما در آستانه 59 سالگی چیست؟

آرزوی من مانند بسیاری از افراد دیگر این است که این بحران و بیماری از نقشه زندگی آدم ها پاک گردد و زندگی به رنگ طبیعی

با شخصیت زیبا در زیبا صدایم کن مدت ها در ناخودآگاهم زندگی کردم، تنهایی و معصومیت و صداقتش مرا به یاد دخترانی می اندازد که در شرایط امروز جامعه ایران درک نمی شوند و گاه به شدت طرد می شوند

خودش برگردد. من بیشتر نگران تاثیر ناپیدای کرونا بر ذهن و روان بچه ها هستم. بچه های که از شادی و بازی و آموزش دور افتاده اند و در دراز مدت تاثیرات مخربی بر آنها خواهد گذاشت.

تصمیم دارید در سال جدید چه اهدافی را دنبال کنید؟

بعد از سال ها کار کردن در عرصه ادبیات کودک و نوجوان فکر می کنم در جهت درستی گام برداشته ام و تجربیات خوبی کسب کردم. تجربیاتی که ساده به دست نیامده و بخشی از وجودم را تبخیر نموده است. دوست دارم با همین فرمان پیش بروم و تجربه های تازه تری پیدا کنم. چند طرح برای نوشتن رمان کودک و رمان نوجوان دارم و امیدوارم برای نوشتن به اندازه کافی فرصت داشته باشم.

از بین آثارتان به کدام کتابتان بیشتر علاقه دارید؟

زیبا صدایم کن. نمی توانم بگویم دقیقاً چرا. شاید به این دلیل باشد که با شخصیت زیبا مدت ها در ناخودآگاهم زندگی کردم، تنهایی و معصومیت و صداقتش مرا به یاد دخترانی می اندازد که در شرایط امروز جامعه ایران درک نمی شوند و گاه به شدت طرد می شوند.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران