گمشده های تاریخ
به گزارش مجله یگانه، جاذبه های گمشده
گاهی در جهت تاریخ، اتفاقاتی روی داده است که باعث از بین رفتن بعضی مکان ها و یا پنهان شدن آنها شده اند. این اتفاقات می توانند حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله و یا رویدادهایی چون نبرد میان دودمان های مختلف باشد. البته شرایط آب و هوایی و پدیده های طبیعی نیز قادرند گاهی حتی شهرهایی را زیر خروارها خاک مدفون کنند. در این مطلب سعی نموده ایم با کاوش در دل تاریخ، مکان هایی را که به کلی گم شده اند و یا بخش های مختصری به جای مانده اند به شما معرفی نماییم. با خبرنگاران همراه باشید.
انکگور ، کامبوج
شهر انکگور تحت عنوان مرکز امپراطوری خمر بین قرن 9 تا 15 پس از میلاد رونق داشت. در سال 1431 میلادی سربازان تایلندی به شهر انگکور هجوم آوردند و آن را ویران کردند. پس از آن، ویرانه شهر به حال خود رها شد و به تدریج گیاهان و درختانی در اطراف شهر یوییده و آن را در خود پنهان ساختند. سرانجام این شهر 150 سال پیش مجددا کشف شد. در سال 1850 میلادی یک مأمور فرانسوی به قصد میانبر زدن، راه خود را از میان جنگل متراکم و گرمسیری کامبوج کوتاه نمود و در کمال حیرت با ویرانه های این شهر با شکوه روبرو شد. پس از مدت کوتاهی باستان شناسان برای جستجو و بازسازی این شهر که به شهر معبدها مشهور است به آن مکان آمدند. این شهر بیش از هزار معبد کوچک و بزرگ داشته است که این شهر تاریخی را به بزرگ ترین اثر تاریخی مذهبی جهان تبدیل نموده است. بسیاری از معابد شهر بازسازی شده اند و هم اکنون سالانه پذیرای میلیون ها علاقه مند از سراسر جهان می باشد.
شهر سوخته، ایران
شهر سوخته نام بقایای شهری باستانی کشورمان است که در 56 کیلومتری زابل و در حاشیه جاده زابل-زاهدان در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. این شهر کهن روی آبرفت های رودخانه هیرمند به دریاچه هامون قرار گرفته است که زمانی در ساحل آن رودخانه بنا شده بود. دوره بنای این شهر بزرگ مقارن با دوره برنز تمدن جیرفت است و ایرانیان حدود 6هزار سال پیش در این شهر زندگی می نموده اند. گفته می گردد شهر سوخته پیشرفته ترین شهر جهان قدیم بوده و حتی بسیار پیشرفته تر از دولت شهر کرت که سینوهه در کتابش از آن یاد نموده ، بوده است. در تاریخ 22 ژوئن 2014 در سی و هشتمین اجلاس یونسکو، شهر سوخته به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این محوطه باستانی هفدهمین اثر تاریخی ایران در لیست یونسکو می باشد که با قدمت 5000 ساله هم اکنون، یکی از پیشرفته ترین شهر های باستانی جهان به شمار میرود.
پترا، اردن
پترا شهری تاریخی در پادشاهی اردن است که در گذشته مرکز حکومت باستانی نَبَطی ها بوده است. این شهر باستانی در 262 کیلومتری جنوب شهر عمّان مرکز اردن و در غرب راه اصلی میان این شهر و بندر عقبه واقع قرار گرفته است. پترا شهری است که کاملا در دل کوه و در تخته سنگ هایی به رنگ سرخ یا صورتی تراشیده شده است. کلمه پترا به زبان یونانی به معنی صخره است و چون این شهر باستانی تماماً در دل سنگ ها به وجود آمده، آن را پترا نامیده اند. سرانجام حکومت نَبَطی ها و خرابی مرکز شهر پترا به دست رومیان در سال 105 میلادی بوده است. قشون رومیان به سال 105 میلادی سرزمین نَبَطی ها را محاصره نموده و آب را به روی ساکنان این شهر می بندند. و سرانجام پس از مدتی آن شهر را به تصرف در آورده و به حکومت نَبَطی ها سرانجام می دهند. امروزه آثار این شهر باستانی پرشکوه به عنوان یادگاری از دوران نَبَطی ها به جا مانده که از مراکز مهم گردشگری کشور اردن به شمار میرود. این شهر تاریخی که از سال 1985 در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است در سال 2007 به عنوان یکی از عجایب هفتگانه نو شناخته شد.
تروآ، ترکیه
شهر افسانه ای تروآ که با حماسه ایلیاد هومر به معروفیت رسیده، هم اکنون در شمال غربی کشور ترکیه قرار گرفته و در واقع محلی است که جنگ تروی در آن رخ داد. محوطه باستانی تروا دارای چندین لایه خرابه است که عمرش به اواخر قرن 13 پیش از میلاد می رسد. سالیان طولانی گمان می شد شهر تروآ همانند آتلانتیس، شهری خیالی است اما هاینریش شلیمان، باستان شناس آلمانی، سال 1870 به حفاری در این محل پرداخت و چندین شهر بنا شده را بر روی یکدیگر یافت. در آنجا دیوارهای دفاعی درست همانطور که هومر توصیف نموده بود وجود داشت. جواهراتی نیر در این محوطه کشف شد که به جواهرات هلن نسبت داده شد. در ابتدا گمان می شد این جواهرات مکشوفه گم شده اند اما در حقیقت اتحادیه جماهیر شوروی در جریان جنگ جهانی آنها را به سرقت برده بود و هم اکنون در موزه پوشکین نگهداری می شوند. باستان شناسان بعلاوه دریافتند که این شهر حدود سال 3000 قبل از میلاد ساخته شده و پس از چندین و چند بار ویرانی، هر بار شهر نوی روی خرابه های شهر قبلی بنا می شده است.
پمپئی، ایتالیا
ویرانه های پمپئی در نزدیکی ناپل در کشور ایتالیا واقع شده و آثاری از بناها و مردم شهر باستانی پمپئی که بر اثر آتشفشان کوه وزوو ویران شده است در آن به چشم می خورد. پیش از این تصور می شد مردم این شهر به خاطر گازهای سمی حاصل از آتشفشان از بین رفته اند اما تحقیقات دیگر نشان داد که مرگ آنها به علت حرارت بالا بوده است. بعضی دیگر نیز بر اساس نامه هایی که 25 سال پس از این ماجرا نوشته شد، به این نتیجه رسیدند که مردم به علت استشمام خاکسترهای آتشفشان خفه شده اند. این شهر پس از آتشفشان، به مدت 1500 سال زیر چهار تا شش متر خاک و خاکستر مدفون شد و به شکلی کاملاً اتفاقی در سال 1599 میلادی کشف شد. این شهر تاریخی که جزو میراث جهانی یونسکو محسوب می گردد با بیش از دو میلیون و پانصد هزار بازدید کننده در سال، از جاذبه های مهم ایتالیا محسوب می گردد.
اِفسوس، ترکیه
افِسوس از شهرهای ایونیا در آناتولی باستان بوده است که امروزه ویرانه های آن اکنون در سه کیلومتری جنوب شهر سلجوق استان ازمیر به عنوان مرکز گردشگری و باستان شناسی کاربرد دارد. جاذبه های گردشگری این شهر، همه ساله جهانگردان زیادی را به این منطقه جذب می نماید. افسوس میزبان یکی از هفت کلیسای آسیا در کتاب مکاشفه یوحنا در عهد نو بوده و شاید انجیل یوحنا در این محل به رشته تحریر درآمده باشد. بسیاری بر این باورند که اصحاب کهف در این شهر زندگی نموده اند و در غاری که در آن نزدیکی وجود دارد به خواب رفته اند. کشف بسیاری از اسناد مربوط به مسیحیت و مذاهب پیشین، افسوس را در زمره مهم ترین بقایای تاریخی قرار داده است.
منبع: الی گشت